Wakatt

In een tijd van muren, van isolatie en verwijdering pleit Serge Aimé Coulibaly voor de ontmoeting. We komen alleen uit de crisis als we elkaar opzoeken. 

Juist in een tijd waarin muren worden opgetrokken tussen volkeren en mensen, waarin afwijzing van de ander steeds makkelijker geaccepteerd lijkt te worden, waarin maskers worden gedragen en afstanden gecultiveerd, moedigt Wakatt de openheid tegenover een gemeenschappelijke en genereuze toekomst aan. Wakatt betekent ‘onze tijd’ en presenteert een mensheid in transitie. Serge Aimé Coulibaly kijkt naar de aard van de mens: zijn natuurlijke instinct om te overleven en een toekomst voor zichzelf te creëren. Hij begon met zijn ontwikkeling van de voorstelling al in de pre-coronatijd, en sinds het virus toesloeg zijn zijn vragen alleen maar relevanter geworden. Elkaar ontmoeten werd ingewikkelder en de angst voor de ander werd nog sterker.

Coulibaly wil zijn danstaal zo doorontwikkelen dat hij daarmee vorm kan geven aan tijdsbeeld en ideaal. Belangrijk bij zowel de ontwikkeling als de begeleiding van de voorstelling is de bijdrage van musicus Malik Mezzadri. Hij is in 1969 geboren in Ivoorkust, groeide op in Guadeloupe, en gaat op zijn zeventiende naar Marseille, waar hij het conservatorium volgt. Hij speelt jazz en reggae bij tal van bands, componeert en richt zijn eigen Magic Malik Orchestra op. In het theater werkt hij onder meer samen met Alain Platel.

Over Serge Aimé Coulibaly

Voor de Belgisch-Burkinese choreograaf Serge Aimé Coulibaly, is dans een vorm van sociaal engagement. Hij is zowel thuis in Afrika als in Europa; die invloeden zie je terug in zijn werk.

Na de beschouwing van een volksopstand (Nuit blanche à Ouagadougou), na een overweging naar wat engagement vereist van het individu (Kalakuta Republik), na onderzoek naar onze vaak minachtende visie op de geschiedenis van de nomadische volkeren aan de hand van West-Afrikaanse oorsprongsmythes (Kirina), hebben Coulibaly en Mezzadri het in Wakatt over onze tijd.